Merhaba,
Çok yoğun günler geçirdim. Yaş, otuz beşi geçince daha çabuk yoruluyor insan. Bir nevi hayat yorgunluğu yavaş yavaş üzerinize oturmaya başlıyor. Yılların getirdiği bu yorgunluk, bünyede, umut azalması, hayal kırıklığı, hatta hayattan bezme şeklinde belirtiler oluşturabiliyor. Ancak hayat yorgunları için tek sözüm şudur: Hayat yorgunluğunu ancak mezarda dindirebilirim deyip sakın hayatınızı aceleye getirmeyin.
Yorgunsanız mutlaka bir takım sebepleri vardır. Fiziksel yorgunluk, sağlıklı olduktan sonra sorun değildir. Önemli olan zihninizin rahat olması ve hayata olan bağlılığınızı yitirmemenizdir. Bunun için size tavsiyem yorgunluğunuzun sebebini bulmak için kendinize zaman ayırın.
Sizi bu hale getiren sebepler, konular, kişiler, olaylar hangileri? Düşünün, mutlaka bulacaksınız. Birer birer aklınıza gelmeye başladıklarında onları sizi rahatsız etme düzeylerine göre sıralayın. Şu kişi beni en çok mutsuz kılan insandır, şu olay benden çok şey alıp götürdü vs. Lütfen kendinize yalan söylemeyin, dürüst olun, içinizi içinize dökün. Sizi yoran, üzen, mutsuz kılan ayrıntıları bulun. Bu eviniz olabilir, eşiniz olabilir, işiniz olabilir... Ne kadar zor görünse de bunları hayatınızdan çıkarmak zorundasınız. Bunu zamana yayabilirsiniz ancak süreyi çok uzatmamalısınız. Çıkarmam/çıkaramam diyorsanız, yorgunluğunuz artarak devam edecektir, çok üzgünüm ancak gerçek bu.
Lütfen hayatınızı sizi mutsuz eden ve yoran ayrıntılardan mümkün olduğunca temizleyin ve geri kalan hayatınız süresince de yeni ayrıntılar eklerken ne yaptığınızdan emin olarak bunu gerçekleştirin.
Herkese dinç ve dingin hayatlar diliyorum.
Sevgiler, Melissa.
