Parkta bir narsist

Merhabalar,

 

Dün öğle arasında kafamı dinlemek ve sandviçimi yemek için iş yerimin yakınındaki sakin bir parka gittim. Normal olamayan bir insan olduğuma bir kez daha inanmamı sağlayacak bir tecrübe yaşadım, aklıma ise narsisizm kavramı takıldı kaldı.

 

Önce narsisizmden biraz bahsetmek isterim. Kişinin kendine hayranlığı, hatta kendine  olan aşkı olarak tanımlanabilecek bir psikolojik durum narsisizm.

 

 

Yunan mitolojisinde Narcissus adındaki yakışıklı bir gencin kendisine aşık olan peri kızı Echo'nun ilgisine karşılık vermek yerine göldeki aksine bakmayı tercih ettiği ve sonunda göl kenarında bir nergis çiçeğine dönüştüğü bir hikayeden söz edilir. Narsisizm adı buradan kalmadır.

 

 

 

Uzun yıllar boyunca psikanalistlerin üzerinde çalıştığı bir psikolojik rahatsızlıktır.

 

Günümüzde primer veya sağlıklı narsisizm kavramı  ile tanımlandığı üzere kendine fazla değer veren ve aşırı özgüvenli olmalarına rağmen başkalarıyla sağlıklı ilişkiler kurabilen ve diğerlerinin düşüncelerine önem veren kişilerin bu rahatsızlığın zararsız bir aşamasında oldukları kabul edilmektedir. Freud bu tür narsisizmin, hayatta kalma ve kendini koruma içgüdüsünün egoist yapısını tamamlayıcı libidosal parçası olduğunu iddia etmiştir.

 

Gelelim benim parkta yaşadıklarıma... Güzel sakin bir köşe bulup çimlere oturdum. Sandviçimi yedikten sonar biraz uzandım. Ayağımdaki babetleri çıkardım, ve ayaklarımı serin çimenlerin üzerinde hareket ettirmeye başladım. İçimde kendi ayaklarıma karşı bir beğeni ve istek uyandı. Ayaklarımı seyrederken  kasıklarımdaki yanmayı fark ettim. Yattığım yerde bacak bacak üstüne attım ve bir yandan yerdeki ayağımı çimlere sürterken diğer yandan havadaki ayağımı seyretmeye koyuldum. Aniden bacaklarımı sıktığımı ve gelen orgazmı fark ettim. Kendimi akışa bıraktım.

 

 

 

Gerçekten çok keyifli ve rahatlatıcı bir park ziyareti olmuştu ancak aklıma, narsist olabilir miyim sorusu takıldı kaldı. Akşama biraz araştırınca primer düzeyde zararsız bir narsist olduğuma karar verdim. Kendime bakmaktan zevk aldığımı bilirdim, hangi kadın bunu sevmez ki diye de düşünürdüm ancak bu tecrübeden sonra durumumu biraz daha farklı görmeye başladım.

 

İnsanın kendini her gün yeniden keşfetmesi çok heyecan verici ve tatminkar bir duygu. Keşfettikleriniz farklılıklarımız da olsa bu farklılıklarımızı sevmeyi ve onlarla yaşamayı bilmemiz gerek, aynı anlayışı başkalarına da göstermeyi unutmamalı tabi...

 

Sevgiler,

Melissa